Teatr seminaryjny

Wśród wielu inicjatyw, jakie podejmują klerycy WSD w Łomży, oprócz zwykłych studenckich obowiązków, od zawsze ma swoje miejsce działalność kulturalna i artystyczna, która przyczynia się do integralnej formacji kandydatów do kapłaństwa. Jedną z licznych form działalności kulturalnej w seminarium jest teatr. Nasz teatr ma swoją długą i bogatą historię.

Pierwsza sztuka została odegrana już w 1952 roku Na przestrzeni tego czasu realizował zasadnicze funkcje teatru seminaryjnego: funkcję formacyjną (w 3 wymiarach: poznawczym, wychowawczym i pastoralnym), ewangelizacyjną, kulturotwórczą, służebną (która wynika z podporządkowania go instytucji, w ramach której on działa i rozwija się) i funkcję ludyczną (z własnymi wewnątrzwspólnotowymi tradycjami).

Warto zaznaczyć, że dzielenie się tymi „scenicznymi produkcjami” z innymi, prowadzi do upowszechnienia kultury religijnej w ogóle. Staje się to bardzo ważne, zwłaszcza dzisiaj, kiedy to tzw. polityka kulturalna o profilu laickim nie umożliwia w sposób dostateczny zetknięcia się z sacrum w twórczości artystycznej. Dla samych kleryków niezbędne wydaje się również wychowanie estetyczne, a więc uwrażliwienie na piękno poezji i kulturę słowa, uczulenie na możliwości języka i dzieła sztuki w procesie komunikacji, wyrobienie krytycznej postawy w odbiorze dzieła sztuki, właściwej interpretacji i oceny, zgodnej z obiektywną hierarchią wartości i intencjami twórców. Przyszłemu kapłanowi nie mogą być obojętne takie sprawy, jak wyrazistość i estetyka znaków, celebrowania, harmonia ruchu… – również tego uczy seminaryjny teatr.