Okres propedeutyczny roku I 2024

Przez wrzesień mogliśmy poznawać siebie nawzajem, pomóc w utrzymaniu porządku na terenie seminarium, zwiedzić nowe miejsca i wspólnie przeżyć kilka ciekawych podróży. W czasie pierwszej z nich przyjechaliśmy do Ostrołęki razem z naszym ojcem duchownym Wojciechem i księdzem prefektem Łukaszem. Pierwszym naszym punktem był spływ kajakowy rzeką Omulwią. Warunki były idealne, ponieważ mieliśmy piękną, słoneczną pogodę. Po kajakach udaliśmy się do Muzeum Żołnierzy Wyklętych, ale zanim zaczęliśmy je zwiedzać odwiedziliśmy strzelnicę. Następnie przeszliśmy do głównej części muzeum. Po wystawach oprowadzał nas przewodnik, od którego czuliśmy wielką pasję. Choć wizyta w muzeum mogłaby się wydawać czymś nudnym, ta była zupełnie inna. Poznaliśmy tak wiele szczegółów i ciekawostek, że zabrakło nam czasu, żeby szczegółowo zwiedzić wszystkie elementy muzeum.

Potem udaliśmy się na Mszę Św. do Sanktuarium pw. św. Antoniego Padewskiego i na adorację Najświętszego Sakramentu połączoną z modlitwą w intencji nowych powołań. Po niej udaliśmy się na kolację, na której ugościł nas ks. proboszcz Zdzisław. Na początku września przeżywaliśmy również rekolekcje prowadzone przez siostrę Klarę i siostrę Agatę ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża. Siostry przygotowały dla nas konferencje i zajęcia integracyjne, dzięki którym mogliśmy lepiej poznać się wzajemnie, usłyszeliśmy świadectwa sióstr i dostaliśmy wskazówki jak budować relację z Panem Jezusem i troszczyć się o modlitwę w naszym codziennym życiu. Podzieliliśmy się także naszymi świadectwami powołania.

W drugim tygodniu naszej przygody udaliśmy się do Rybna niedaleko Sochaczewa, aby wspomóc tam Wspólnotę Sióstr Służebnic Bożego Miłosierdzia. Siostry przywitały nas ciepło i pokazały gdzie będziemy nocować, a następnie wszyscy udaliśmy się na Mszę Świętą. Nowym, niezwykłym doświadczeniem było uczestniczenie w Najświętszej Ofierze odbywającej się za kratami klauzury zakonnej. Do komunii przystępowaliśmy przy uchylonej górnej części krat. Czuliśmy się jak niegodni więźniowie dopuszczeni do łaski Pana. Następnego dnia po Mszy Świętej i przepysznym śniadaniu udaliśmy się do pracy. Koszenie trawy, karczowanie drzew, czy porządkowanie podwórza to było nasze zadanie. Siostry karmiły nas pysznymi, domowymi potrawami za co odwdzięczaliśmy się jeszcze gorliwszą pracą. Jednego wieczoru przyszło nam zorganizować niespodziankę dla Michała z okazji jego urodzin. We współpracy z siostrami zorganizowaliśmy coś słodkiego i odśpiewaliśmy „100 lat”. Michał nie dał się zaskoczyć, przygotował wcześniej 2 butelki bezalkoholowego szampana 🙂 Wieczorami czytaliśmy Pismo Święte i oddawaliśmy się lekturze „Dzienniczka” św. siostry Faustyny. Ostatniego dnia naszej wizyty u sióstr po porannej Mszy, otrzymaniu upominku w postaci różańca i kolejnym przepysznym posiłku, udaliśmy się do Niepokalanowa, gdzie jeden z ojców opowiadając historię życia św. Maksymiliana Kolbego, oprowadzał nas po jego celi. Tam potarliśmy naszymi nowymi różańcami o biurko i koc świętego. Udaliśmy się również na adorację Najświętszego Sakramentu, po czym wróciliśmy do Łomży.

W dniach od 16 do 19 września 2024 roku byliśmy w ośrodku rekolekcyjnym Caritas w Ptakach. Dotarliśmy na miejsce w poniedziałek około południa, w składzie sześciu kleryków wraz z formariuszem Jackiem oraz ojcem duchownym Wojciechem. Po południu pomagaliśmy przy pracach porządkowych w pokojach. Codziennie uczestniczyliśmy w Mszy Świętej oraz czytaniu duchownym. Drugiego dnia pobytu zostaliśmy oprowadzeni po całym terenie ośrodka przez ks. dyrektora Andrzeja Mikuckiego. Każdego dnia braliśmy udział w pracach porządkowych, czas rekreacji zazwyczaj spędzaliśmy na oglądaniu filmów lub rozmowach. W środę po południu odwiedziliśmy parafię w Dobrym Lesie i spłynęliśmy kajakami rzeką Pisą. W piątek po obiedzie wróciliśmy do Łomży. Był to okres, który bardzo pozytywnie wpłynął na naszą integrację.

W ostatnim tygodniu okresu propedeutycznego ponownie byliśmy w Muzeum Żołnierzy Wyklętych na przedstawieniu pt. ,,Pokonać piekło”. Spektakl ukazał nie tylko część biografii św. Andrzeja Boboli i bł. ks. Jerzego Popiełuszki, ale przede wszystkim przypomniał o ogromnej sile, która tkwi w polskości i wierze, a która jest w stanie, pokonać zło.

Podczas okresu propedeutycznego odwiedziliśmy również kilka parafii z naszej diecezji. 4 września byliśmy w Katedrze na Uroczystej Mszy Świętej o godzinie 18:00 z okazji rocznicy jej poświęcenia. Uczestniczyliśmy także w dwóch odpustach z okazji święta Podwyższenia Krzyża Świętego: 14 września w parafii pw. Krzyża Świętego w Łomży, a dzień później – w niedzielę 15 września – w małopłockim Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia Pani Małopłockiej. Tego dnia również obchodziliśmy z tamtejszymi parafianami gminne dożynki, podczas których otrzymaliśmy od wiernych dary w postaci koszy wypełnionych płodami rolnymi. Uczestniczyliśmy także w Uroczystej Mszy Świętej z okazji odpustu ku czci świętego Stanisława Kostki w parafii pw. Bożego Ciała w Łomży, sprawowanej przez Jego Ekscelencję księdza biskupa Janusza Stepnowskiego, ordynariusza naszej diecezji.

Wrzesień był dla nas miesiącem aktywnego wypoczynku i poznawania siebie. Wynosimy z niego wiele radosnych wspomnień i nowych doświadczeń. Teraz na naszej nowej drodze, drodze powołania prosimy o modlitwę i bardzo za nią dziękujemy 🙂

Nowi alumni WSD w Łomży