Po tygodniowych rekolekcjach i Iuramentum w seminaryjnej kaplicy, podczas którego sześciu diakonów złożyło wyznanie wiary, 28 maja nadszedł upragniony dzień święceń kapłańskich. Dzień święceń prezbiteratu jest ważnym wydarzeniem nie tylko dla osób je przyjmujących i ich najbliższych, ale także dla całej diecezji. Diakoni przygotowują się na ten dzień przez 6 lat studiów i pracy nad sobą.
Uroczystość ta odbyła się w łomżyńskiej katedrze. Podczas homilii ks. bp. Janusz Stepnowski skierował do diaków m. in. takie słowa: „Naszym największym zadaniem, naszym obowiązkiem, ale i radością jest ten duch prośby, duch modlitwy. Jeśli w życiu chrześcijanina powoli wygasa ten duch modlitwy, ten duch prośby do Boga samego to powoli wygasa w nim życie chrześcijańskie. Wy drodzy młodzi, za chwilę kapłani, pójdziecie do naszych parafii, aby dzisiejszych ludzi z XXI wieku uczyć, jak prosić Boga w modlitwie, bo sami macie świadomość, że wielu wiernych w naszej parafii zapomniało, co to znaczy to prosić. Co znaczy słowo modlitwa w ich życiu”
Po homilii wybrani na urząd kapłanów wyrazili gotowość przyjęcia obowiązków wynikających ze święceń i złożyli przyrzeczenia czci i posłuszeństwa. Następnie wierni polecając Bogu kandydatów śpiewali litanię do Wszystkich Świętych. Zaś kandydaci na znak największego uniżenia przed Bogiem padli na twarz. Ta postawa jest jednocześnie znakiem ich całkowitego bezwarunkowego oddania się Bogu i gotowości pełnienia Jego woli.
Po litanii nastąpił istotny moment uroczystości: przez włożenie rąk i modlitwę konsekracyjną Ksiądz Biskup wyświęcił nowych kapłanów, których nazywa się neoprezbiterami. Ręce na kandydatów nałożyli wszyscy zgromadzeni kapłani. Po udzieleniu święceń klerycy ubrali neoprezbiterów w szaty kapłańskie: stułę i ornat. Z kolei Ksiądz Biskup namaścił dłonie neoprezbiterów olejem Krzyżma świętego, a następnie wręczył im dary ofiarne – chleb i kielich z winem oraz przekazał im znak pokoju. Znaku pokoju udzielili również wszyscy zgromadzeni kapłani. Przy tej okazji pragniemy prosić o modlitwę za nowo wyświęconych kapłanów oraz za naszą wspólnotę seminaryjną, aby Bóg powoływał nowych robotników na swoje żniwo.